شهرک سعی دارد که انسان‌ها را از زندگیِ آزادانه ناراضی نشان دهد. انسان‌هایی که با وجودِ سختی‌های فراون در زندگیِ جبری، خود را راضی از اوضاع نشان می دهند، چرا که فکر می‌کنند خوشبختی‌شان در گرو این نوع زندگی است. در حالی که اکثراً ناراضی‌اند. فقط به خاطر تفکرِ اشتباهی که درباره‌ی خوشبختی دارند سعی میکنند که به مسیر ادامه دهند.