پیمانکاران بانک‌ها از جنس شبکه‌ی درهم تنیده اقتصاد ایران هستند که با نفوذ در نظام مالی صاحب قدرت و حق رفت‌ و آمدِ اقتصادی شده‌اند؛ در نتیجه پیمانکارانی که صرفا در امور خدماتی مشارکت دارند از همان نفوذ بهره‌مند می‌شوند. در این فضا هزاران نیروی انسانی مشمول قانون کار با دستمزد حداقلی شاغل هستند.

وقتی هزاران کارگر زحمتکش نفت و گاز و مخابرات و شهرداری‌ها، در انتظار احقاق حق قانونی خود هستند، چرا برخی اجازه نمی‌دهند برای یکبارهم که شده، عدالت در سرراست‌ترین و بدیهی‌ترین تعریف خود برقرار شود؛ چرا وقت‌سوزی می‌کنند و کار را به امروز و فردا می‌اندازند؛ واقعاً پای سود چه گروه‌های قدرتمندی در میان است؟!