شماره آبان‌ماه نشریه «اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری ایران» منتشر شد.

در مراسم گرامیداشت سالروز تصویب قانون کار در شرق تهران، کارگران و بازنشستگان این منطقه خواستار توجه و احیای قانون کار شدند.

رضا گلستانی خواستار احیای ظرفیت‌های بر زمین مانده‌ی قانون کار شد.

دبیر خانه کارگر غرب تهران گفت: قانون کار کشور مترقی است اما ایراداتی هم دارد که مهم‌ترینِ آن ماده ۷ است. این ماده با تفاسیری که بعدا از آن شد به کارفرمایان این اجازه را داد تا در کارهای با ماهیت مستمر قراداد موقت ببندند.

باوجود تصویب قانون کار، تلاش زیادی برای مثله کردن این قانون توسط جریانات مختلف شد. بخش اعظم قانون کار اکنون متوقف الاجراست. امروزه اگر بخواهیم صدر و ذیل قانون را گزینشی اجرا و تفسیر کنیم، هم ظلم به دولت است و هم ظلم به قانون و مردم و تنها خدمت به صاحبان سرمایه است.

محسن باقری گفت: از ابتدای تصویب قانون کار به مرور بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌هایی از سوی روسای ادارات مختلف وزارت کار صادر شد که همین بخشنامه‌ها قانون کار را بی‌اثر کرد.

احسان سهرابی گفت: اخیرا یک پیش‌نویس اصلاحی از سوی وزارت کار تدوین شده که اگرچه به بهانه‌ی افزایش امنیتِ کارگران تدوین شده اما به جرأت می‌توان گفت که برخی از این اصلاحات با تفاسیرِ موسعی که می‌توان از آن کرد، اوضاع را برای کارگران بدتر خواهد کرد.

علیرضا محجوب گفت: در کنار مسئله تصویب برنامه هفتم توسعه، مسئله امنیت شغلی مهمترین موضوع قابل پیگیری در سالروز تصویب قانون کار است.

عضو شورای اسلامی کار استان تهران گفت: وقتی حاکمیتِ اراده‌ی کارگر در عقد قرارداد از بین می‌رود و امنیتِ شغلی به خطر می‌افتد و کارگر نگران اخراج می‌شود، مفاد حمایتی قانون هم بی‌اثر می‌شود.

حسن صادقی گفت: بسیاری از مفاد جاری قوانین کشور (از قانون اساسی تا قانون تجارت و..) به‌صورت گزینشی اجرا می‌شود و توضیح و تفسیر گزینشی قانون نیز در چنین شرایطی کاملاً طبیعی است.