تمرکز واحدهای تولیدی و خدماتی برای استان‌های خاصی مانند تهران، اصفهان و خراسان رضوی به صورت یکسویه به سود آنان نبوده است. سیل گسیل یافته جمعیت جویای کار در مراکز این استان‌ها عملاً موجبات ناترازی جمعیتی و دشواری‌های عمیق در مدیریت شهری را نیز برای این مناطق به ارمغان آورده است.

به‌منظور رسیدگی به نابرابری‌ها، اتحادیه‌های کارگری در تعدادی از کشورها خواستار اقدامات هدفمند برای از بین بردن نژادپرستی و تبعیض در اشتغال هستند، مانند اجبار کشورها به تهیه گزارش شکاف دستمزد قومیتی (برای افشای تفاوت در دستمزد کارگران رنگین پوست و اقلیت‌های قومی) که بسیاری از آن‌ها اغلب زنان و رنگین پوستان هستند.

عضو هیئت مدیره کانون‌های شوراهای اسلامی کار سراسر کشور می‌گوید: در ادارات دولتی و وزارتخانه‌ها کارگران رسمی حدود ده میلیون تومان حقوق می‌گیرند درحالیکه کارگران قرادادی معمولا حداقل حقوق را می‌گیرند. این چه عدالتی است؟

یک بازنشسته در نامه‌ای سرگشاده به وزیر کار خواستار دائمی شدن همسان‌سازی شد.

تصمیمات نمایندگان مجلس موجب منتفع شدن خودی‌ها می‌شود و در مقابل، جمعیت بزرگ بازنشستگان که گروه نیازمند جامعه هستند و برای نمایندگان خودی محسوب نمی‌شوند، بی‌نصیب می‌مانند. بعد توقع دارند کارگران و بازنشستگان معترض نشوند؛ خودشان با این تصمیمات دوگانه به اعتراضات کارگران و بازنشستگان دامن می‌زنند.

تا زمانیکه مکانیسیم روشن و دقیق برای شفاف‌سازی حقوق مدیران و جلوگیری از برداشت‌های بی‌رویه به انحای مختلف، وجود نداشته باشد، نجومی بگیران همچنان نجومی بگیر باقی خواهند ماند؛ فقط ترکش‌های انقباض، تن مزدبگیران دولت به خصوص معلمان و کارمندان کم درآمدتر را مجروح خواهد ساخت!

یک بازنشسته کارگری خواستار اجرای سیاست‌های کارای مزدی برای بهبود وضعیت معیشت کارگران شاغل و بازنشسته شد.

دولت سیزدهم و وزیر کار آن باید بدانند، هیچ چیز به اندازه ترمیم عاجل دستمزد برای کارگران شاغل و بازنشسته حایز اهمیت نیست؛ کارگران هرماه و هر سال، از قطار مواهب و ثروت‌های اقتصادی و اجتماعی عقب‌تر می‌مانند و فاصله‌ی سطح زیستی آن‌ها با کارمندان و سایر طبقات مزدبگیر، افزایش می‌یابد و این، اصلاً قابل پذیرش نیست.